D.B.G V, 37


Sabinus beval dat de krijgstribunen die hij op dat moment rond zich had en de centurii van de eerste cohorte, hem volgden. En wanneer hij nogal dicht bij Ambiorix kwam, moest hij zich ontwapenen, hij volgde het bevel en beval zijn gevolg om het zelfde doen.
Terwijl hij over de voorwaarden onderhandelde, werd het gesprek opzettelijk langer door Ambiorix gerokken en werd hij gelijdelijk aan omsingeld en gedood.
Toen de Galliërs volgens hun gewoonte de overwinning uitschreeuwden en een woest geschreeuw aanhieven, deden ze een aanval op onze troepen zodat er wanorde ontstond.
Daar werden L. Cotta vechtend samen met een groot deel van de soldaten gedood.
De overlevenden liepen terug naar het kamp vanwaar ze vertrokken waren. Toen Lucius Petrosidius, een adelaardrager, door een grote troep vijanden in het nauw werd gebracht, wierp hij de adelaar over de wal en werd zeer dapper vechtend voor het kamp gedood.
De overige hielden met moeite de belegering tot de nacht uit . Omdat ze over hun redding wanhoopten pleegden ze 's nachts tot de laatste man zelfmoord.
De weinige die van de veldslag waren weggevlucht, kwamen langs onzeker paadjes doorheen het bos bij het winterkamp bij de legatus Tutius Labienus aan en vertelden hem alles.

(Thomas Uyttendaele)

of:

Sabinus beval de militaire tribunen die hij op dat ogen blik rond zich had en de centurios van de eerste cohorte hem te volgen. Toen ze dichter bij Ambiorix kwamen, nadat ze bevolen waren de wapens weg te gooien, gehoorzaamde hij dit bevel en hij beval zijn gezellen hetzelfde te doen. Terwijl ze intussen onderling over vredesvoorwaarden onderhandelden en het gesprek met opzet door Ambiorix langer werd getrokken, werd hij, nadat hij geleidelijk was omsingeld, vermoord.
Toen echter riepen volgens hun gewoonte de overwinning uit, hieven ze een woest geschreeuw aan en nadat ze een stormloop naar ons hadden gedaan, sloegen ze de linies uiteen. Daar werd Cotta samen met een groot deel van de soldaten al vechtend gedood.

De overigen trokken zich terug naar het kamp vanwaar ze vertrokken waren. Eén van hen, L. Petrosidius de adelaardrager, wierp, toen hij door een grote menigte vijanden werd aangevallen, de adelaar binnen de omwalling, waarna hij zelf hevig vechtend voor het kamp werd gedood.
Zij hielden met moeite de belegering tegen tot de avond. ’s Nachts pleegden allen tot de laatste man, uit wanhoop voor hun welzijn, zelfmoord. De weinigen die uit de veldslag waren weggeglipt, kwamen langs onbekende padjes door de bossen bij de legatus T. Labienus in zijn winterkamp aan en brachten hen op de hoogte van de gebeurtenissen.

(Sarah Goossens)